του Πέτρου Μανταίου
Ωραία πράγματα! Greek football. Οπως λέμε Greek salad. Μαρινάκης εναντίον Μελισσανίδη και τούμπαλιν. Τι είχαμε, τι χάσαμε. Αφού τίποτα δεν είχαμε, τίποτα δεν χάσαμε∙ το κέρδος του μη έχοντος. Χρόνια πριν, φίλος είπε περιχαρής: «Κέρδισα ένα κατοστάρικο!». «Α’ στο διάολο, ρε, πώς το κέρδισες;» ρωτήσαμε. «Αν είχα ένα κατοστάρικο» είπε, «θα αγόραζα λαχείο και θα έχανα. Δεν είχα το κατοστάρικο, δεν πήρα λαχείο, άρα μου ’μεινε το κατοστάρικο!». Μπορεί να μας έμεινε κι εμάς το κατοστάρικο, χάσαμε όμως κάτι. Χάσαμε την… μπάλα.
Τώρα μπάλα παίζουν οι Μελισσανίδηδες και οι Μαρινάκηδες. Αυτοί και παράγοντες και οπαδοί και ποδοσφαιριστές και γηπεδούχοι και… επιδιαιτητές, αυτοί και στα… τηλέφωνα, στα μέσα και στα έξω, στις συνεντεύξεις, σε όλα. Μελισσανίδης: «… και ήρθε αυτός ο Καραπαπάρας, πώς τον λένε, και πήγε με τρεις μπράβους και τον απείλησε…». Απάντηση της Ολυμπιακός ΠΑΕ: «Ακούσαμε τον γελωτοποιό στην τελευταία του παράσταση…». Το αίσχος των παραγόντων και η καταισχύνη του ελληνικού ποδοσφαίρου.
«Δεν πρέπει να σταματήσει το πρωτάθλημα, γιατί δεν είναι πρόβλημα καθαρά αθλητικό» (ο ξυλοδαρμός του πρώην διαιτητή και νυν αντιπροέδρου της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας Χριστόφορου Ζωγράφου) παρατήρησε ο προπονητής του Ολυμπιακού Μίτσελ. Μπορεί στην πατρίδα του, την Ισπανία, να μην είναι έτσι, αλλά εδώ αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο κανένα πρόβλημα δεν είναι καθαρά αθλητικό! Πιο καθαρά: όταν στήνονταν –όπως στήνονταν, χρόνια τώρα– τα ελληνικά πρωταθλήματα, ο αθλητισμός απουσίαζε.
Δεν επιθυμώ να κρατήσω «χρυσή ουδετερότητα», μη μου τη στήσουν κι εμένα σε καμιά γωνία (τέτοιοι εύκολα βρίσκονται σήμερα και σε… προσιτές τιμές). Ξέρω πως ο Μελισσανίδης διεκδικεί μέρος από το «φέουδο» Μαρινάκη, και γι’ αυτό, το μένος. Θα μπορούσε όμως τα πράγματα να ήταν και αντίστροφα. Τι θα άλλαζε; Πάλι το ποδόσφαιρο θα ήταν… ποδοπατημένο!
Ωραία πράγματα! Greek football. Οπως λέμε Greek salad. Μαρινάκης εναντίον Μελισσανίδη και τούμπαλιν. Τι είχαμε, τι χάσαμε. Αφού τίποτα δεν είχαμε, τίποτα δεν χάσαμε∙ το κέρδος του μη έχοντος. Χρόνια πριν, φίλος είπε περιχαρής: «Κέρδισα ένα κατοστάρικο!». «Α’ στο διάολο, ρε, πώς το κέρδισες;» ρωτήσαμε. «Αν είχα ένα κατοστάρικο» είπε, «θα αγόραζα λαχείο και θα έχανα. Δεν είχα το κατοστάρικο, δεν πήρα λαχείο, άρα μου ’μεινε το κατοστάρικο!». Μπορεί να μας έμεινε κι εμάς το κατοστάρικο, χάσαμε όμως κάτι. Χάσαμε την… μπάλα.
Τώρα μπάλα παίζουν οι Μελισσανίδηδες και οι Μαρινάκηδες. Αυτοί και παράγοντες και οπαδοί και ποδοσφαιριστές και γηπεδούχοι και… επιδιαιτητές, αυτοί και στα… τηλέφωνα, στα μέσα και στα έξω, στις συνεντεύξεις, σε όλα. Μελισσανίδης: «… και ήρθε αυτός ο Καραπαπάρας, πώς τον λένε, και πήγε με τρεις μπράβους και τον απείλησε…». Απάντηση της Ολυμπιακός ΠΑΕ: «Ακούσαμε τον γελωτοποιό στην τελευταία του παράσταση…». Το αίσχος των παραγόντων και η καταισχύνη του ελληνικού ποδοσφαίρου.
«Δεν πρέπει να σταματήσει το πρωτάθλημα, γιατί δεν είναι πρόβλημα καθαρά αθλητικό» (ο ξυλοδαρμός του πρώην διαιτητή και νυν αντιπροέδρου της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας Χριστόφορου Ζωγράφου) παρατήρησε ο προπονητής του Ολυμπιακού Μίτσελ. Μπορεί στην πατρίδα του, την Ισπανία, να μην είναι έτσι, αλλά εδώ αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο κανένα πρόβλημα δεν είναι καθαρά αθλητικό! Πιο καθαρά: όταν στήνονταν –όπως στήνονταν, χρόνια τώρα– τα ελληνικά πρωταθλήματα, ο αθλητισμός απουσίαζε.
Δεν επιθυμώ να κρατήσω «χρυσή ουδετερότητα», μη μου τη στήσουν κι εμένα σε καμιά γωνία (τέτοιοι εύκολα βρίσκονται σήμερα και σε… προσιτές τιμές). Ξέρω πως ο Μελισσανίδης διεκδικεί μέρος από το «φέουδο» Μαρινάκη, και γι’ αυτό, το μένος. Θα μπορούσε όμως τα πράγματα να ήταν και αντίστροφα. Τι θα άλλαζε; Πάλι το ποδόσφαιρο θα ήταν… ποδοπατημένο!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου