ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΤΡΕΛΑ!

του Αλέξανδρου Παπουτσή*

Ορισμένες φορές περιδιαβαίνοντας στο internet και στο facebook το μάτι μου πέφτει σε μικρά κείμενα από αξιόλογους "φίλους'' - έτσι εκτιμώ και πιστεύω παρακολουθώντας το προφίλ τους- που έχουν κάποια επαγγελματική ενασχόληση ή έστω κάποια γνώση για ορισμένα γεγονότα και φρίττω. 

 

Για παράδειγμα για τις συνθήκες διαβίωσης των φυλακισμένων, για τις συνθήκες κράτησης των μεταναστών χωρίς χαρτιά, για τις αστυνομικές αυθαιρεσίες, για την γαλούχηση των αστυνομικών από υπηρεσιακούς μεγαλοσχήμονες, για βασανισμούς, για προσβολές, απάνθρωπους εξαναγκασμούς, για ελλιπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που πολλές φορές καταλήγει σε θάνατο, για την διάχυτη ατιμωρησία κ.α.

Ο κατάλογος δυστυχώς είναι αρκετά μεγάλος και όσοι εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και μπορούν να παρέμβουν ή ορθότερα έχουν την υποχρέωση να παρέμβουν, δεν είμαι σίγουρος ότι ασπάζονται τις ίδιες ανησυχίες και ευαισθησίες. Σε τελική βέβαια ανάλυση τα θέματα αυτά δεν επαφίενται στη διακριτική τους ευχέρεια αλλά είναι πεδία που ρυθμίζει ο νόμος και ισχυρότερα το Σύνταγμα.

1ον  Είναι να σε πιάνει τρέλα με αυτούς που νομίζουν ότι το 2015 μπορούν να κυβερνούν 

( και δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στην κυβέρνηση), να διοικούν με όρους 1950.

2ον  Τρέμω αναλογιζόμενος πιθανή περίπτωση όπου θα πέσω στην ίδια κατάσταση. Πού να απευθυνθείς, πού να βρεις το δίκιο σου, τι χρηματικό κόστος να επωμιστείς για να να το βρεις και πάει λέγοντας.

3ον  Τρομακτικό ότι αυτά τα μαθαίνουμε κυρίως και πρωτογενώς από πηγές του εξωτερικού. Εντός Ελλάδας, στα ελληνικά ΜΜΕ ελάχιστες ως μηδενικές αναφορές - τα ίδια ισχύουν και για κραυγαλέες περιπτώσεις ολιγαρχικής διαφθοράς και έκνομων ενεργειών ( βλ ελληνικό ποδόσφαιρο)

4ον  Είναι ή δεν είναι αυτά ζητήματα για κάθε προοδευτικό πολίτη, κόμμα, συλλογικότητα; Είναι ή δεν είναι αυτά θέματα και ζητήματα για κάθε φιλελεύθερο - ακόμη και συντηρητικό άνθρωπο ; Προφανώς και είναι. Κάτι πρέπει να γίνει. Κάτι πρέπει να κάνουμε.

Η οικονομική κρίση μοιραία έστρεψε το ενδιαφέρον των πολλών σε ανάλογα ζητήματα. Οι άβολες αυτές αλήθειες, οι τριτοκοσμικές αυτές καταστάσεις εξοβελίζονται από το δημόσιο διάλογο και από την πολιτική αντιπαράθεση. Ένα πρώτο βήμα είναι να τα επαναφέρουμε με κάθε τρόπο στο επίκεντρο και ένα δεύτερο βήμα να απαιτήσουμε από τα κόμματα και τις συλλογικότητες στις οποίες εντασσόμαστε να αναλάβουν δράσεις και πρωτοβουλίες. Η κρίση κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί. Οι νοοτροπίες αυτές και το όνειδος της Πολιτείας μας όμως όχι.

Ο Αλέξανδρος Παπουτσής είναι πολιτικός επιστήμονας.